"W projekcie 'P!NK' artystka odnosi się w bezpośredni sposób do tematu nagości i sposobu jej postrzegania we współczesnym świecie.
Za pomocą serii drapieżnych, pełnopostaciowych męskich aktów, stara się zwrócić uwagę na to, że naturalna nagość jest już niemalże nieobecna. A jeśli istnieje, to intuicyjnie sprowadzana jest do tematyki zakazanej - obszaru zepsucia, wstydu, dyskomfortui tabu. Jak mówi: „[…] z jednej strony nagość i seks stały się we współczesnej kulturze wszechobecne, a zarazem, w głębszym rozumieniu dalej stanowią temat tabu. Wydaje mi się, że nawet w większym stopniu dotyczy to nagości męskiej”. I jest to o tyle interesujące, że przez stulecia to właśnie akt męski uchodził za obowiązujący ideał piękna, który stosunkowo niedawno wyparty został przez akt kobiecy.
Agnieszka Pakuła w projekcie 'P!NK' powraca do cielesności męskiej, w całości poświęcając jej serię figuratywnych, odważnych niejednokrotnie obrazów, za pomocą których stara się znaleźć odpowiedź na pytanie „czym jest współcześnie męska nagość”.
W tym celu przygotowała cykl interesujących prac które, mimo, że zbudowane na realistycznym języku wypowiedzi, poddane zostały malarskim interwencjom artystki. Zastosowany został tu nie w pełni lokalny kolor, występują również celowo wprowadzone deformacje, które podobnie jak
specyficzne kadrowanie czy perspektywa żabia, mają na celu uwypuklenie zamierzonej ekspresji.
I niewątpliwie akt męski, będąc też rodzajem pretekstu do snucia rozważań czysto malarskich, w bezpośredni sposób wpływa na zadane przez Pakułę pytanie. Artystka nie daje nam jednak jednoznacznej odpowiedzi, pokazując tylko, że męskie nagie ciało nie musi być kojarzone z pornografią, homoseksualizmem czy też z niesmakiem. Czy wobec tego akt męski ma szansę wrócić jeszcze do łask? Obrazy Agnieszki Pakuły pokazują, że tak, choć z pewnością do tego rodzaju obrazowania wielu odbiorców sztuki musiałoby na nowo przywyknąć, co zdaje się, że może być procesem długim i niełatwym."

(tekst z kataogu wystawy: Kama Wróbel)